... ลุงหมื่นคนขับรถวัดเล่าติดตลกว่าสมัยที่กำลังก่อสร้างเนื่องจากมีรถขนสิ่งของขึ้นลงหลายคันจึงมีการจ้าง อาสาหมู่บ้านมาเป็นต้นทางแล้วใช้วิทยุสื่อสาร รถข้างล่างกำลังจะขึ้นอาสาฯก็มีวิทยุเตือนว่ามีรถลงเน้อ อย่าเพิ่งขึ้น..คนขับข้างล่างก็รอสักพักมอเตอร์ไชด์ผ่านไป..ก็ยังรอกลัวรถสวนจนนานผิดสังเกตุก็ลองวิทยุไปถามย้ำว่ารถทำไมไม่ลงมาสักที อาสาก็วิทยุตอบว่าลงไปแล้วก็รถมอเตอร์ไชด์คันหนึ่ง....
การสร้างทางดูมีการระวังการตัดต้นไม้เป้นอย่างดี
ชันและวิวสวย
ได้สัมผัสเมฆแล้วครับ
ต้นไม้ใหญ่ยังรักษาไว้อย่างดีมีการปลูกกล้วยพริก ผักต่างๆตามรายทางด้วย
สิ้นสุดทางรถ ถึงแล้วทางเดินขึ้น หลวงพี่บอกค่อยๆขึ้นไปจะได้ไม่เหนื่อยสว่นหลวงพี่ครู่เดียวก้หายไปจากสายตาพวกเรา
มุมไหนงามก็ถ่ายภาพเก็บไว้
หน้าผากับต้นไม้ที่เหมาะสมกัน
แม้ซอกหินก็เกิดสิ่งมีชีวิต
หน้าผาชันและต้นไผ่
ขั้นบันไดไม่ต้องนับแล้วเหนื่อยขอพักก่อน
บังเอิญเจอกิ้งกือกำลังจะหกคะเมน
ในที่สุดก็มาถึงเสียที
เจดียืแรกที่อยู่ไกล้ตอนเราไปถึง
มองไม่เห็นอะไรเพราะมีแต่เมฆลอยขาวเต็มไปหมด
ตามปกติกราบพระ
ไม่เห็นวิวก็งามไปอีกแบบคงต้องรอเวลาฟ้าเปิด
เดินเข้ากุฎิพระ
หลวงพี่มาถึงนานแล้วทักทายเหนื่อยไหม
พยายยามมองหายเมืองแจ้ห่มข้างล่างที่ไม่ชัดเมฆบัง
อย่างที่บอกไม่เห็นชัดแต่ก็สวยงามไปอีกแบบ ภาพธรรมชาติจริงๆครับ
เรียกว่าเมืองในหมอกก้ไม่ใช่เพราะเราขึ้นมาบนฟ้ายอดเขา
สวยงามมากๆครับ
